Genderdiversiteit, pleur op

Genderdiversiteit, pleur op

Ik ben lid van een vrouwengroep, of met een chique woord netwerk of genootschap. Dat we bestaan is geen geheim, wat we doen en laten is wel geheim. We bestaan alleen uit vrouwen en dat draagt niet bij aan genderdiversiteit. Dit schrijven is bedoeld u uit te leggen waarom dat nu zo is. (Comply-or-explain).

We hebben het namelijk echt wel geprobeerd. We stuurden een brief naar al onze vrouwelijke leden om actief te zoeken naar mannen en niet in de eigen kring te blijven kijken. We organiseerden netwerkbijeenkomsten, waar we onder het genot van appetizers en amuses hangend aan sta-tafels, met mannen in contact kwamen. Zo ontstond toch een wat “slechter” netwerk (mannen hebben nu eenmaal niet zo’n goed netwerk) maar we moesten het er maar even mee doen. We stelden een lijst van allemaal topmannen op, zodat de mannen nu voor ons allemaal voldoende zichtbaar zijn. Vervolgens hebben we een selectie gemaakt en de geschikte mannen allemaal in een register opgenomen.

Na al dit werk maakten we vol verwachting de vacatures publiek bekend. Het bleek dat maar weinig mannen zich uit zichzelf kwamen melden. Dus hebben we er ook maar een selectiebureau tegenaan geknald. Dat bureau had weer alleen vrouwen in de database, dus dat bureau begon ook met het samenstellen van een lijst met mannen, die vervolgens in de eigen database werden ingeklopt. We hebben nu samen wel zo’n 300 mannen op lijstjes staan. Dat noemen we een hele vooruitgang.

Gelukkig meldden zich toen wel wat mannen maar deed een ander probleem zich voor. Wij willen natuurlijk wel mannen die zich voor de volle 100% inzetten, inclusief een 24/7 mentaliteit. Dus; ik richt me nu even tot de mannen… Dan moet je als man niet beginnen over woensdag-papa-dag of papa-in-wording-verlof. Dat gezeur over kinderopvang en parttime werken ook altijd, het lijkt wel een deel van onze Nederlandse cultuur. Mannen van Nederland, een beetje meer ambitie graag.

Het viel ons op dat de geselecteerde mannen in de gesprekken nu niet bepaald van hun eigen kracht uitgingen. Ze hadden wel wat weg van een bang hert, alsof ze vreesden ieder moment door de mand te kunnen vallen. We willen daarnaast per se voorkomen dat mannen gekozen worden alleen maar omdat ze man zijn. Dat moeten die mannen zelf ook helemaal niet willen. Dus ja, volgens de objectieve eisen komen tot op de dag van vandaag nog steeds alleen maar vrouwen de selectie door. En ja, dan komen ook nog eens die vrouwen er doorheen die toevallig wel erg veel op ons lijken.

Dat zij dan maar zo. Dat is nu eenmaal onze Nederlandse cultuur. En onze cultuur is volgens de minister, nu eenmaal beter dan alle andere culturen. Daar hoort een enorme oververtegenwoordiging van vrouwen in de top gewoon bij. Wij lopen daarin voorop in vergelijking tot al die andere mindere culturen. Daar moeten we trots op zijn en mannen dat zouden jullie ook moeten zijn. Daarbij komt dat we ook alles mogen zeggen, echt alles, of je nu premier bent of niet. Ook daar ben ik super trots op. Dat is de ultieme vorm van vrijheid. Dus nu hij t zegt, durf ik het ook uit te roepen. In onze cultuur zijn vrouwen beter.

Dus mannen nu niet meer zo zeiken dat jullie niet bij de club horen, jullie zijn gewoon niet sterk genoeg. Anders pleuren jullie helemaal maar op. Oei, dat gaat met terugwerkende kracht misschien wel wat te ver. Daar past een veelgebruikt goed Nederlands woord bij: Sorry, sorry, sorry.

NB: het idee om t eens om te draaien kwam van Marije Baart, lector sport